Bu 7 sözü çocuğunuza kesinlikle söyleyin

Ergenler ile yapılan çalışmalar , ebeveyn-çocuk ilişkisinin çocuğun gelişimini hem duygusal hem de zekasal olarak ne kadar etkilediğini ortaya koymaktadır. İlişki ne kadar eforluysa, çocuğun geçimli, galibiyetli bir erişkin olma kaderi o kadar çoğalmaktadır. Bu 7 tümceyi ne kadar sık ​​kullanırsanız çocuğunuzun kendini o kadar güvende, emin ve özgüvenli sezerek gelişecek o kadar mümkündür. Uzun vadeli galibiyet ve mutluluğun esası budur. İşte o yedi tümce; Bu belirgin ama hayati bir şey. Çocukların onları hoşlandığınızı ve şartsız kabul ettiğinizi öğrenmeleri gerekir. Özellikle aile kültürünüzün bir parçası değilse, çocuklarınıza “Seni seviyorum” demek mevzusunda kendinizi esrarengiz sezebilirsiniz. Ama ayda en az bir defa söylemenizi öneri ederim. Haftada bir veya günde bir defa söylerseniz, daha da iyi.
Aksi halde beğenildiğini dinlemeyen çocuklar asla yeterince iyi olamayacaklarına inanarak gelişirler. Bu onların motive olmamalarına veya başka tavır meseleleri sergilemelerine neden olabilir. Tabii ki, şayet çocuklarınız riskli veya kabahat teşkil eden bir şey yapmak üzereyse, onlara “haydi” dememelisiniz. Müdahale etmelisiniz. Ancak üstlenmelerinden fayda görecekleri bir güçlükle karşılaştıklarında, güvenlerini artırmak için sizin cesaretlendirmenize gereksinimleri var. Ebeveynler, ebeveynlik mevzusunda kısa vadeli bir bakış açısına sahip oldukları için çok önlemli olma meylindedirler. Ebeveynliğin tek emeli yalnızca çocukları barındırmak veya onlara rahat bir yaşam sağlamak değildir. Onları büyüyecekleri erişkinliğe hazırlamakta en ehemmiyetli emeldir. Erişkinlik güçlüklerle doludur, bu sebeple çocukluk ve ergenlik döneminde çocuklarınızın bunların üstesinden gelmek için alabilecekleri tüm uygulamalara gereksinimleri vardır. Bunu yapmak için, sizin yardımınıza gereksinimleri olacak ve sizin onlara “haydi!” demenize gereksinimleri olacak. Bunu çocuklarınıza yalnızca dikkate değer bir şey muvaffak olduklarında değil, sık sık söylemeniz öneri ediliyor. Çocuklarınızla yaptıkları için iftihar dinlemek, kim oldukları için onlarla iftihar dinlemekten değişiktir. Çocuklarınızla muvaffak olduklarından dolayı iftihar dinlemenizde yanlış bir şey yok. Ancak etkileyici bir şey muvaffak olamasalar dahi onlarla iftihar dinleyeceğinizi öğrenmeleri gerekir. Çocuklarınızın ahlak, cömertlik, alçakgönüllülük, cesaret veya başka rastgele bir pozitif tavır sergilediğini gözlemlediğinizde, “Seninle iftihar dinliyorum” deme fırsatını değerlendirin. Bir Hayli insan için çocukluk ve ergenlik kendinden kuşku dinleme dönemleridir.
Yeterince hünerli miyim? Galibiyetsiz olursam insanlar benim hakkımda ne düşünür? Ben gerekenlere sahip miyim? Neden xxxx kadar zeki, yyyy kadar popüler olamıyorum? Bunlar çocukların kendilerine sordukları cinsten suallerdir. Kuşkularının ortasında, onların sadık korunucusu, ateşli hayranı olmanıza gereksinimleri var. Gençlerin onların en büyük eleştirmeni olan değil en büyük hayranı olan ebeveynlere lüzumu var. Yaşamı süresince ailesi tarafından inanılan çocuklar talihlidirler, özellikle de kendilerine inanmadıkları zamanlarda bu onlara büyük hayaller kurma ve galibiyetsizliğe cesaret etme mevzusunda güven verir. Çocuklarınıza “sana inanıyorum” demek onlara en büyük armağandır. Bir ebeveyn olarak, konutunuzda bir otorite figürüsünüz. Çocuklarınızdan özür dilemek güçtür, zira söz mevzusu olan onurunuzdur. Ama evvel liderler kazanç. Konutunuzun lideri olarak ilk adımı siz atmalısınız.
Örneğin, çocuğunuzla bir münakaşa sırasında kaba bir şey söylediyseniz, “Acıklım, bunu söylememeliydim. Beni bağışlayacak misin?” diyen ilk şahıs siz olun. Siz bu cins bir tevazuya misal oldukça, çocuklarınız size karşı yeni bir saygı geliştirecekler. Bu aynı zamanda çocuklarınıza hepimizin yanılgılar yapabileceğini, ancak onlar için mesullük almanın çok ehemmiyetli olduğunu göstermek için harika bir fırsattır. Bir noktada, çocuklarınız belli şeyler hakkında sizden daha fazla bilgi sahibi olacak. Belki de zati sosyal medya, müzik veya İnternet pazarlaması hakkında sizden daha fazla şey öğreniyorlardır. Her alanda çocuklarından daha fazlasını öğreniyormuş gibi davranan bir hayli anne baba var. Çocukları hemen hemen rastgele bir mevzuyu gündeme getirdiğinde, bu ebeveynler onların sözşanı kesiyor, hemen neticeye varıyor veya yargıda bulunuyor. Çok geçmeden, bu çocuklar ebeveynleriyle sarihçe bağlantı kurmayı vazgeçerler. “Söylemek zorunda olduklarımı gerçekten dinlemediklerinde ailemle neden konuşayım?” biçiminde düşünürler. Bu sebeple, çocuklarınız bir mevzuda sizden daha fazla şey öğreniyorsa, “Bu çok eksantrik bana daha aşırısını anlatır mısın?” demenizi öneri ederiz. Çocuklarınızın sizin yapamadığınız bir şey yaptığını görürseniz, onlara “Bunu nasıl yaptığını bana da gösterir misin?” diye soruyor musunuz?
Çocuklarınızın hobilerine hakikat bir alaka gösterdiğinizde, kendilerini değerli ve saygı dinlenmiş sezerler. Sıhhatli bir ebeveyn-çocuk ilişkisi için bu çok ehemmiyetlidir. Çocuklar geliştikçe daha fazla bağımsızlık isterler. Tercih yapma ve kendi rotalarını çizme hürlüğüne sahip olmayı hedeflerler. Ebeveynler, çocukları onlarla hiçbir şey yapmak istemiyormuş gibi sezmeye başlayabilir. Ama gidişat böyle değil. En isyankar gençler dahi bir dereceye kadar ebeveynlerinin ne düşündüğüne önem veriyor. Çocuklarınız ergenlik çağındaysa, olası olduğunca kendi tercihlerini yapmalarına izin verin. Ne de olsa, birkaç kısa sene içinde erişkin olacaklar. Son kararın kendilerine ait olduğunu sarihçe belirttiğiniz sürece önerilerinizi ve nasihatlerinizi takdir edeceklerdir. Natürel olarak, tercihlerinin neticelerine de sabretmek zorundadırlar. “Senin için buradayım” diyerek, çocuklarınız işler güçleştiğinde dayanak etmek için orada olduğunuzu öğrenecekler. Bu biçimde, dünyaya adım atarken daha emin olacaklar.   Netice olarak Ebeveynlik, hem hayal kırıklığı hem de neşe dolu bir serüvendir, ancak karışık olması gerekmez. Bu yedi kolay tümcenin devreye girdiği yer burasıdır.